orðaleikur

Icelandic

Etymology

From orð (word) +‎ leikur (game).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔrðaˌleiːkʏr/

Noun

orðaleikur m (genitive singular orðaleiks, nominative plural orðaleikir)

  1. a word game, a word play, a play on words

Declension

Declension of orðaleikur (masculine, based on leikur)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative orðaleikur orðaleikurinn orðaleikir orðaleikirnir
accusative orðaleik orðaleikinn orðaleiki orðaleikina
dative orðaleik orðaleiknum orðaleikjum orðaleikjunum
genitive orðaleiks orðaleiksins orðaleikja orðaleikjanna