Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اوراقجی (orakcı, “reaper”), equivalent to orak (“sickle”) + -çı.
Noun
orakçı (definite accusative orakçıyı, plural orakçılar)
- reaper, a person employed to harvest crops from the fields by reaping
Declension
Declension of orakçı
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
orakçı
|
orakçılar
|
| definite accusative
|
orakçıyı
|
orakçıları
|
| dative
|
orakçıya
|
orakçılara
|
| locative
|
orakçıda
|
orakçılarda
|
| ablative
|
orakçıdan
|
orakçılardan
|
| genitive
|
orakçının
|
orakçıların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
orakçım
|
orakçılarım
|
| 2nd singular
|
orakçın
|
orakçıların
|
| 3rd singular
|
orakçısı
|
orakçıları
|
| 1st plural
|
orakçımız
|
orakçılarımız
|
| 2nd plural
|
orakçınız
|
orakçılarınız
|
| 3rd plural
|
orakçıları
|
orakçıları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
orakçımı
|
orakçılarımı
|
| 2nd singular
|
orakçını
|
orakçılarını
|
| 3rd singular
|
orakçısını
|
orakçılarını
|
| 1st plural
|
orakçımızı
|
orakçılarımızı
|
| 2nd plural
|
orakçınızı
|
orakçılarınızı
|
| 3rd plural
|
orakçılarını
|
orakçılarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
orakçıma
|
orakçılarıma
|
| 2nd singular
|
orakçına
|
orakçılarına
|
| 3rd singular
|
orakçısına
|
orakçılarına
|
| 1st plural
|
orakçımıza
|
orakçılarımıza
|
| 2nd plural
|
orakçınıza
|
orakçılarınıza
|
| 3rd plural
|
orakçılarına
|
orakçılarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
orakçımda
|
orakçılarımda
|
| 2nd singular
|
orakçında
|
orakçılarında
|
| 3rd singular
|
orakçısında
|
orakçılarında
|
| 1st plural
|
orakçımızda
|
orakçılarımızda
|
| 2nd plural
|
orakçınızda
|
orakçılarınızda
|
| 3rd plural
|
orakçılarında
|
orakçılarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
orakçımdan
|
orakçılarımdan
|
| 2nd singular
|
orakçından
|
orakçılarından
|
| 3rd singular
|
orakçısından
|
orakçılarından
|
| 1st plural
|
orakçımızdan
|
orakçılarımızdan
|
| 2nd plural
|
orakçınızdan
|
orakçılarınızdan
|
| 3rd plural
|
orakçılarından
|
orakçılarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
orakçımın
|
orakçılarımın
|
| 2nd singular
|
orakçının
|
orakçılarının
|
| 3rd singular
|
orakçısının
|
orakçılarının
|
| 1st plural
|
orakçımızın
|
orakçılarımızın
|
| 2nd plural
|
orakçınızın
|
orakçılarınızın
|
| 3rd plural
|
orakçılarının
|
orakçılarının
|
|
Derived terms
Further reading