oratorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [oː.raːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [o.raˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
ōrātōrius (feminine ōrātōria, neuter ōrātōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ōrātōrius | ōrātōria | ōrātōrium | ōrātōriī | ōrātōriae | ōrātōria | |
| genitive | ōrātōriī | ōrātōriae | ōrātōriī | ōrātōriōrum | ōrātōriārum | ōrātōriōrum | |
| dative | ōrātōriō | ōrātōriae | ōrātōriō | ōrātōriīs | |||
| accusative | ōrātōrium | ōrātōriam | ōrātōrium | ōrātōriōs | ōrātōriās | ōrātōria | |
| ablative | ōrātōriō | ōrātōriā | ōrātōriō | ōrātōriīs | |||
| vocative | ōrātōrie | ōrātōria | ōrātōrium | ōrātōriī | ōrātōriae | ōrātōria | |
Related terms
Descendants
Descendants
References
- “oratorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “oratorius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- oratorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.