ordiens

Latin

Etymology

Present participle of ōrdior.

Participle

ōrdiēns (genitive ōrdientis); third-declension one-termination participle

  1. beginning

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative ōrdiēns ōrdientēs ōrdientia
genitive ōrdientis ōrdientium
dative ōrdientī ōrdientibus
accusative ōrdientem ōrdiēns ōrdientēs
ōrdientīs
ōrdientia
ablative ōrdiente
ōrdientī1
ōrdientibus
vocative ōrdiēns ōrdientēs ōrdientia

1When used purely as an adjective.