ordinandus
Latin
Etymology
Future passive participle of ōrdinō.
Participle
ōrdinandus (feminine ōrdinanda, neuter ōrdinandum); first/second-declension participle
- which is to be arranged or ordered
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ōrdinandus | ōrdinanda | ōrdinandum | ōrdinandī | ōrdinandae | ōrdinanda | |
| genitive | ōrdinandī | ōrdinandae | ōrdinandī | ōrdinandōrum | ōrdinandārum | ōrdinandōrum | |
| dative | ōrdinandō | ōrdinandae | ōrdinandō | ōrdinandīs | |||
| accusative | ōrdinandum | ōrdinandam | ōrdinandum | ōrdinandōs | ōrdinandās | ōrdinanda | |
| ablative | ōrdinandō | ōrdinandā | ōrdinandō | ōrdinandīs | |||
| vocative | ōrdinande | ōrdinanda | ōrdinandum | ōrdinandī | ōrdinandae | ōrdinanda | |