ordningslag
Swedish
Etymology
Compound of ordning + -s- + lag (“law”).
Noun
ordningslag c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | ordningslag | ordningslags |
| definite | ordningslagen | ordningslagens | |
| plural | indefinite | ordningslagar | ordningslagars |
| definite | ordningslagarna | ordningslagarnas |