ordningslag

Swedish

Etymology

Compound of ordning +‎ -s- +‎ lag (law).

Noun

ordningslag c

  1. (law) Public Order Act

Declension

Declension of ordningslag
nominative genitive
singular indefinite ordningslag ordningslags
definite ordningslagen ordningslagens
plural indefinite ordningslagar ordningslagars
definite ordningslagarna ordningslagarnas

Further reading

Anagrams