ordningsmakt
Swedish
Etymology
ordning + -s- + makt. Compare German Ordnungsmacht.
Noun
ordningsmakt c
- (formal) police
Usage notes
Typically in the definite form singular.
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | ordningsmakt | ordningsmakts |
| definite | ordningsmakten | ordningsmaktens | |
| plural | indefinite | ordningsmakter | ordningsmakters |
| definite | ordningsmakterna | ordningsmakternas |