organizacyjny

See also: òrganizacyjny

Polish

Etymology

From organizacja +‎ -ny. First attested in 1802.[1] Compare Kashubian òrganizacyjny.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔr.ɡa.ɲi.zaˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: or‧ga‧ni‧za‧cyj‧ny

Adjective

organizacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) organisation, organisational (of or relating to a group of people or nations cooperating)
  2. (relational) organisation, organisational (of or relating to the act of organizing)
  3. (relational) organisation, organisational (of or relating to a manner of organizing)

Declension

Declension of organizacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative organizacyjny organizacyjna organizacyjne organizacyjni organizacyjne
genitive organizacyjnego organizacyjnej organizacyjnego organizacyjnych
dative organizacyjnemu organizacyjnej organizacyjnemu organizacyjnym
accusative organizacyjnego organizacyjny organizacyjną organizacyjne organizacyjnych organizacyjne
instrumental organizacyjnym organizacyjną organizacyjnym organizacyjnymi
locative organizacyjnym organizacyjnej organizacyjnym organizacyjnych

Further reading

  1. ^ Gazeta Warszawska (in Polish), number 15, 19 February 1802, page 232
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.