organizatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of organizō.
Participle
organizātus (feminine organizāta, neuter organizātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | organizātus | organizāta | organizātum | organizātī | organizātae | organizāta | |
| genitive | organizātī | organizātae | organizātī | organizātōrum | organizātārum | organizātōrum | |
| dative | organizātō | organizātae | organizātō | organizātīs | |||
| accusative | organizātum | organizātam | organizātum | organizātōs | organizātās | organizāta | |
| ablative | organizātō | organizātā | organizātō | organizātīs | |||
| vocative | organizāte | organizāta | organizātum | organizātī | organizātae | organizāta | |