osądzenie

See also: osadzenie

Polish

Etymology

From osądzić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔ.sɔnˈd͡zɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧są‧dze‧nie

Noun

osądzenie n

  1. (uncountable) verbal noun of osądzić
  2. (countable) judgment (conclusion or result of judging; an opinion; a decision)

Declension

Declension of osądzenie
singular plural
nominative osądzenie osądzenia
genitive osądzenia osądzeń
dative osądzeniu osądzeniom
accusative osądzenie osądzenia
instrumental osądzeniem osądzeniami
locative osądzeniu osądzeniach
vocative osądzenie osądzenia

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.