osłupieć

Polish

Etymology

From o- +‎ słup +‎ -eć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈswu.pjɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -upjɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧słu‧pieć

Verb

osłupieć pf

  1. (intransitive, colloquial) to be poleaxed, to be struck dumb
    Synonym: zdębieć

Conjugation

Conjugation of osłupieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osłupieć
future tense 1st osłupieję osłupiejemy
2nd osłupiejesz osłupiejecie
3rd osłupieje osłupieją
impersonal osłupieje się
past tense 1st osłupiałem,
-(e)m osłupiał 		osłupiałam,
-(e)m osłupiała 		osłupiałom,
-(e)m osłupiało 		osłupieliśmy,
-(e)śmy osłupieli 		osłupiałyśmy,
-(e)śmy osłupiały
2nd osłupiałeś,
-(e)ś osłupiał 		osłupiałaś,
-(e)ś osłupiała 		osłupiałoś,
-(e)ś osłupiało 		osłupieliście,
-(e)ście osłupieli 		osłupiałyście,
-(e)ście osłupiały
3rd osłupiał osłupiała osłupiało osłupieli osłupiały
impersonal osłupiano
conditional 1st osłupiałbym,
bym osłupiał 		osłupiałabym,
bym osłupiała 		osłupiałobym,
bym osłupiało 		osłupielibyśmy,
byśmy osłupieli 		osłupiałybyśmy,
byśmy osłupiały
2nd osłupiałbyś,
byś osłupiał 		osłupiałabyś,
byś osłupiała 		osłupiałobyś,
byś osłupiało 		osłupielibyście,
byście osłupieli 		osłupiałybyście,
byście osłupiały
3rd osłupiałby,
by osłupiał 		osłupiałaby,
by osłupiała 		osłupiałoby,
by osłupiało 		osłupieliby,
by osłupieli 		osłupiałyby,
by osłupiały
impersonal osłupiano by
imperative 1st niech osłupieję osłupiejmy
2nd osłupiej osłupiejcie
3rd niech osłupieje niech osłupieją
anterior adverbial participle osłupiawszy
verbal noun osłupienie

Derived terms

adjective
  • osłupiały
noun

Further reading

  • osłupieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osłupieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.