osatură

Romanian

Etymology

Borrowed from French ossature.

Noun

osatură f (plural osaturi)

  1. skeleton

Declension

Declension of osatură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative osatură osatura osature osaturele
genitive-dative osature osaturei osature osaturelor
vocative osatură, osaturo osaturelor