osculatus

Latin

Etymology

Perfect participle of ōsculor

Participle

ōsculātus (feminine ōsculāta, neuter ōsculātum); first/second-declension participle

  1. kissed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ōsculātus ōsculāta ōsculātum ōsculātī ōsculātae ōsculāta
genitive ōsculātī ōsculātae ōsculātī ōsculātōrum ōsculātārum ōsculātōrum
dative ōsculātō ōsculātae ōsculātō ōsculātīs
accusative ōsculātum ōsculātam ōsculātum ōsculātōs ōsculātās ōsculāta
ablative ōsculātō ōsculātā ōsculātō ōsculātīs
vocative ōsculāte ōsculāta ōsculātum ōsculātī ōsculātae ōsculāta