osoba towarzysząca

See also: osobą towarzyszącą

Polish

Etymology

Literally, “accompanying person”.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈsɔ.ba tɔ.va.ʐɘˈʂɔn.t͡sa/
  • Syllabification: o‧so‧ba to‧wa‧rzy‧szą‧ca

Noun

osoba towarzysząca f

  1. date, plus one (companion when one is partaking in a social occasion)
    Synonyms: towarzysz m pers, towarzyszka f

Declension

Declension of osoba towarzysząca
singular plural
nominative osoba towarzysząca osoby towarzyszące
genitive osoby towarzyszącej osób towarzyszących
dative osobie towarzyszącej osobom towarzyszącym
accusative osobę towarzyszącą osoby towarzyszące
instrumental osobą towarzyszącą osobami towarzyszącymi
locative osobie towarzyszącej osobach towarzyszących
vocative osobo towarzysząca osoby towarzyszące

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.