ospătătură

Romanian

Etymology

From ospăta +‎ -ătură.

Noun

ospătătură f (plural ospătături)

  1. (obsolete) hospitality

Declension

Declension of ospătătură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative ospătătură ospătătura ospătături ospătăturile
genitive-dative ospătături ospătăturii ospătături ospătăturilor
vocative ospătătură, ospătăturo ospătăturilor

References

  • ospătătură in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN