oszaleć

Polish

Etymology

From o- +‎ szaleć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈʂa.lɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧sza‧leć

Verb

oszaleć pf (imperfective szaleć)

  1. (intransitive) to go mad

Conjugation

Conjugation of oszaleć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oszaleć
future tense 1st oszaleję oszalejemy
2nd oszalejesz oszalejecie
3rd oszaleje oszaleją
impersonal oszaleje się
past tense 1st oszalałem,
-(e)m oszalał 		oszalałam,
-(e)m oszalała 		oszalałom,
-(e)m oszalało 		oszaleliśmy,
-(e)śmy oszaleli 		oszalałyśmy,
-(e)śmy oszalały
2nd oszalałeś,
-(e)ś oszalał 		oszalałaś,
-(e)ś oszalała 		oszalałoś,
-(e)ś oszalało 		oszaleliście,
-(e)ście oszaleli 		oszalałyście,
-(e)ście oszalały
3rd oszalał oszalała oszalało oszaleli oszalały
impersonal oszalano
conditional 1st oszalałbym,
bym oszalał 		oszalałabym,
bym oszalała 		oszalałobym,
bym oszalało 		oszalelibyśmy,
byśmy oszaleli 		oszalałybyśmy,
byśmy oszalały
2nd oszalałbyś,
byś oszalał 		oszalałabyś,
byś oszalała 		oszalałobyś,
byś oszalało 		oszalelibyście,
byście oszaleli 		oszalałybyście,
byście oszalały
3rd oszalałby,
by oszalał 		oszalałaby,
by oszalała 		oszalałoby,
by oszalało 		oszaleliby,
by oszaleli 		oszalałyby,
by oszalały
impersonal oszalano by
imperative 1st niech oszaleję oszalejmy
2nd oszalej oszalejcie
3rd niech oszaleje niech oszaleją
anterior adverbial participle oszalawszy
verbal noun oszalenie

Further reading

  • oszaleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oszaleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.