ottomański

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔt.tɔˈmaɲ.ski/
  • Rhymes: -aɲski
  • Syllabification: ot‧to‧mań‧ski

Adjective

ottomański (not comparable, no derived adverb)

  1. alternative form of otomański
    • 2003 April 23, “Wiosna szyitów [Shiite spring]”, in Dziennik Polski [Polish Daily], Kraków: Wydawnictwo Jagiellonia SA, →ISSN:
      A sam spór o kalifat stał się bezprzedmiotowy, gdy w 1924 roku świecka Republika Turcji zniosła kalifat ottomański - jedyny, jaki wtedy jeszcze istniał.
      And the conflict over the caliphate itself became moot when the secular Republic of Turkey dismantled the Ottoman caliphate - the only one that still existed at the time.

Declension

Declension of ottomański (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative ottomański ottomańska ottomańskie ottomańscy ottomańskie
genitive ottomańskiego ottomańskiej ottomańskiego ottomańskich
dative ottomańskiemu ottomańskiej ottomańskiemu ottomańskim
accusative ottomańskiego ottomański ottomańską ottomańskie ottomańskich ottomańskie
instrumental ottomańskim ottomańską ottomańskim ottomańskimi
locative ottomańskim ottomańskiej ottomańskim ottomańskich

Further reading

  • ottomański in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ottomański in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.