ovän

See also: ovan

Swedish

Etymology

From Old Swedish ōvin or from o- (un-) +‎ vän (friend).

Noun

ovän c

  1. someone you are on bad terms with, an enemy
    Synonym: (stronger) fiende (an enemy)
    De är ovänner
    They're on bad terms

Declension

Declension of ovän
nominative genitive
singular indefinite ovän oväns
definite ovännen ovännens
plural indefinite ovänner ovänners
definite ovännerna ovännernas

Further reading