overkant

From over +‎ kant.

• Audio:

  (file)

overkant m (plural overkanten, diminutive overkantje n)

1. the other side, the opposite side, the far side

   Zij woont aan de overkant.

   She lives on the other side.

   Aan de overkant van de rivier.

   On the far side of the river. (i.e. across the river)

• overzijde

• Berbice Creole Dutch: ofrisikandi

From over- +‎ kant.

overkant m (definite singular overkanten, indefinite plural overkanter, definite plural overkantene)

1. upper edge

• i overkant av

• “overkant” in The Bokmål Dictionary.
• “overkant” in Det Norske Akademis ordbok (NAOB).

From over- +‎ kant.

overkant m (definite singular overkanten, indefinite plural overkantar, definite plural overkantane)

1. upper edge

• i overkant av

• “overkant” in The Nynorsk Dictionary.