owczarz

Polish

Etymology

From owca +‎ -arz. Compare South Slavic and Russian овчар.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔf.t͡ʂaʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔft͡ʂaʂ
  • Syllabification: ow‧czarz

Noun

owczarz m pers (female equivalent owczarka)

  1. a man who raises or tends sheep; a sheep breeder; a shepherd

Declension

Declension of owczarz
singular plural
nominative owczarz owczarze
genitive owczarza owczarzy
dative owczarzowi owczarzom
accusative owczarza owczarzy
instrumental owczarzem owczarzami
locative owczarzu owczarzach
vocative owczarzu owczarze

Further reading

  • owczarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • owczarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.