owczyna
See also: owczyną
Polish
Etymology
From owca + -yna. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ɔfˈt͡ʂɘ.na/
- Rhymes: -ɘna
- Syllabification: ow‧czy‧na
Noun
owczyna f
Declension
Declension of owczyna
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | owczyna | owczyny |
| genitive | owczyny | owczyn |
| dative | owczynie | owczynom |
| accusative | owczynę | owczyny |
| instrumental | owczyną | owczynami |
| locative | owczynie | owczynach |
| vocative | owczyno | owczyny |
Derived terms
nouns
- owczynka
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “OWCZYNA”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]