owdowieć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ovьdověti. By surface analysis, o- +‎ wdowieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈvdɔ.vjɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧wdo‧wieć

Verb

owdowieć pf (imperfective wdowieć)

  1. (intransitive) to become widowed

Conjugation

Conjugation of owdowieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive owdowieć
future tense 1st owdowieję owdowiejemy
2nd owdowiejesz owdowiejecie
3rd owdowieje owdowieją
impersonal owdowieje się
past tense 1st owdowiałem,
-(e)m owdowiał 		owdowiałam,
-(e)m owdowiała 		owdowiałom,
-(e)m owdowiało 		owdowieliśmy,
-(e)śmy owdowieli 		owdowiałyśmy,
-(e)śmy owdowiały
2nd owdowiałeś,
-(e)ś owdowiał 		owdowiałaś,
-(e)ś owdowiała 		owdowiałoś,
-(e)ś owdowiało 		owdowieliście,
-(e)ście owdowieli 		owdowiałyście,
-(e)ście owdowiały
3rd owdowiał owdowiała owdowiało owdowieli owdowiały
impersonal owdowiano
conditional 1st owdowiałbym,
bym owdowiał 		owdowiałabym,
bym owdowiała 		owdowiałobym,
bym owdowiało 		owdowielibyśmy,
byśmy owdowieli 		owdowiałybyśmy,
byśmy owdowiały
2nd owdowiałbyś,
byś owdowiał 		owdowiałabyś,
byś owdowiała 		owdowiałobyś,
byś owdowiało 		owdowielibyście,
byście owdowieli 		owdowiałybyście,
byście owdowiały
3rd owdowiałby,
by owdowiał 		owdowiałaby,
by owdowiała 		owdowiałoby,
by owdowiało 		owdowieliby,
by owdowieli 		owdowiałyby,
by owdowiały
impersonal owdowiano by
imperative 1st niech owdowieję owdowiejmy
2nd owdowiej owdowiejcie
3rd niech owdowieje niech owdowieją
anterior adverbial participle owdowiawszy
verbal noun owdowienie

Derived terms

adjective
  • owdowiały
adjective
nouns

Further reading

  • owdowieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • owdowieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.