owocność

Polish

Etymology

From owocny +‎ -ość.[1] First attested in 1854.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈvɔt͡s.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡snɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: o‧woc‧ność

Noun

owocność f

  1. fruitfulness (quality of having much fruit)
  2. fruitfulness (quality of giving much)

Declension

Declension of owocność
singular
nominative owocność
genitive owocności
dative owocności
accusative owocność
instrumental owocnością
locative owocności
vocative owocności

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “owocność”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Jutrzenka i Wschód : pismo poświęcone religji, moralności, umiejętnościom zastosowanym, literaturze, historii, wiadomościom dziennym i sprawom emigracji (in Polish), volume 2, numbers 1-4, 24 June 1854, page 107

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.