påfågel
Swedish
Etymology
From Old Swedish pāfughl, from Old Norse páfugl.
Noun
påfågel c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | påfågel | påfågels |
| definite | påfågeln | påfågelns | |
| plural | indefinite | påfåglar | påfåglars |
| definite | påfåglarna | påfåglarnas |