påfordra
Swedish
Etymology
Verb
påfordra (present påfordrar, preterite påfordrade, supine påfordrat, imperative påfordra)
- (formal) demand
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | påfordra | påfordras | ||
| supine | påfordrat | påfordrats | ||
| imperative | påfordra | — | ||
| imper. plural1 | påfordren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | påfordrar | påfordrade | påfordras | påfordrades |
| ind. plural1 | påfordra | påfordrade | påfordras | påfordrades |
| subjunctive2 | påfordre | påfordrade | påfordres | påfordrades |
| present participle | påfordrande | |||
| past participle | påfordrad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.