półtora

Old Polish

Alternative forms

  • pułtora, pówtora, półtory, pótory

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *polъtora. First attested in the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔːɫtɔra/
  • IPA(key): (15th CE) /poɫtɔra/

Numeral

półtora

  1. (attested in Greater Poland, Masovia) one and a half
    • 1888 [1391], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV[1], Greater Poland, page 62:
      Iaco themu ne polthora latha
      [Jako temu nie połtora lata]
    • 1950 [1427], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 217, Warsaw:
      Jakom ya Margorzathą vrzandzyl v syebye jusze polthora lyath
      [Jakom ja Margorzathę urządził u siebie juże połtora lat]
    • 1959 [1418], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1011, Poznań:
      Ysz pan Mosczycz ne ostal winowat panu Micolagewy Szwanowskemu sta grzywen y szesczydzesząnt y poltory grzywny groszew szyrokych
      [Iż pan Mościc nie ostał winowat panu Mikołajewi Zwanowskiemu sta grzywien i sześcidziesiąt i połtory grzywny groszew szyrokich]

Derived terms

numerals
  • połtora sta

Descendants

  • Polish: półtora
  • Silesian: pōłtora

Further reading

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish półtora. By surface analysis, pół- +‎ wtóry. Compare Hungarian másfél.

Pronunciation

  • IPA(key): /puwˈtɔ.ra/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔra
  • Syllabification: pół‧to‧ra

Numeral

półtora m or n

  1. one and a half

Derived terms

Further reading

  • półtora in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • półtora in Polish dictionaries at PWN