pöntun
Icelandic
Etymology
From panta (“to order”) + -un.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʰœn̥tʏn/
- Rhymes: -œn̥tʏn
Noun
pöntun f (genitive singular pöntunar, nominative plural pantanir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | pöntun | pöntunin | pantanir | pantanirnar |
| accusative | pöntun | pöntunina | pantanir | pantanirnar |
| dative | pöntun | pöntuninni | pöntunum | pöntununum |
| genitive | pöntunar | pöntunarinnar | pantana | pantananna |