płóciennik

See also: Płóciennik

Polish

Alternative forms

Etymology

From płócienny +‎ -ik.

Pronunciation

  • IPA(key): /pwuˈt͡ɕɛn.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnɲik
  • Syllabification: płó‧cien‧nik
  • Homophones: Płóciennik, Płuciennik

Noun

płóciennik m pers

  1. (archaic) linen weaver or merchant

Declension

Declension of płóciennik
singular plural
nominative płóciennik płóciennicy/płócienniki (deprecative)
genitive płóciennika płócienników
dative płóciennikowi płóciennikom
accusative płóciennika płócienników
instrumental płóciennikiem płóciennikami
locative płócienniku płóciennikach
vocative płócienniku płóciennicy
adjectives
nouns
  • płócienko
  • płócienniaki
  • płóciennica
  • płóciennictwo
  • płótno

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.