płotkarz

See also: plotkarz

Polish

Etymology

From płotek +‎ -arz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpwɔt.kaʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtkaʂ
  • Syllabification: płot‧karz

Noun

płotkarz m pers (female equivalent płotkarka)

  1. hurdler

Declension

Declension of płotkarz
singular plural
nominative płotkarz płotkarze
genitive płotkarza płotkarzy
dative płotkarzowi płotkarzom
accusative płotkarza płotkarzy
instrumental płotkarzem płotkarzami
locative płotkarzu płotkarzach
vocative płotkarzu płotkarze

Derived terms

adjective
noun
  • biegi płotkarskie

Further reading

  • płotkarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • płotkarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.