pabulatus
Latin
Etymology
Perfect participle of pābulor
Participle
pābulātus (feminine pābulāta, neuter pābulātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pābulātus | pābulāta | pābulātum | pābulātī | pābulātae | pābulāta | |
| genitive | pābulātī | pābulātae | pābulātī | pābulātōrum | pābulātārum | pābulātōrum | |
| dative | pābulātō | pābulātae | pābulātō | pābulātīs | |||
| accusative | pābulātum | pābulātam | pābulātum | pābulātōs | pābulātās | pābulāta | |
| ablative | pābulātō | pābulātā | pābulātō | pābulātīs | |||
| vocative | pābulāte | pābulāta | pābulātum | pābulātī | pābulātae | pābulāta | |
References
- pabulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to forage: pabulatum, frumentatum ire
- to forage: pabulatum, frumentatum ire