palaczka

See also: palaczką and pałączka

Polish

Etymology

From palacz +‎ -ka.

Pronunciation

  • IPA(key): /paˈlat͡ʂ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: pa‧lacz‧ka

Noun

palaczka f (male equivalent palacz)

  1. smoker (person who smokes tobacco habitually)

Declension

Declension of palaczka
singular plural
nominative palaczka palaczki
genitive palaczki palaczek
dative palaczce palaczkom
accusative palaczkę palaczki
instrumental palaczką palaczkami
locative palaczce palaczkach
vocative palaczko palaczki

Further reading

  • palaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • palaczka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.