Romanian
Etymology
Borrowed from French pancarte.
Noun
pancartă f (plural pancarte)
- placard
Declension
Declension of pancartă
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
pancartă
|
pancarta
|
pancarte
|
pancartele
|
| genitive-dative
|
pancarte
|
pancartei
|
pancarte
|
pancartelor
|
| vocative
|
pancartă, pancarto
|
pancartelor
|