panctus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of pangō
Participle
pānctus (feminine pāncta, neuter pānctum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pānctus | pāncta | pānctum | pānctī | pānctae | pāncta | |
| genitive | pānctī | pānctae | pānctī | pānctōrum | pānctārum | pānctōrum | |
| dative | pānctō | pānctae | pānctō | pānctīs | |||
| accusative | pānctum | pānctam | pānctum | pānctōs | pānctās | pāncta | |
| ablative | pānctō | pānctā | pānctō | pānctīs | |||
| vocative | pāncte | pāncta | pānctum | pānctī | pānctae | pāncta | |