panię

See also: panie

Polish

Etymology

From pan +‎ -ę.

Pronunciation

  • IPA(key): (normal speech) /ˈpa.ɲɛ/, (careful speech) /ˈpa.ɲɛw̃/
  • Rhymes: -aɲɛw̃
  • Syllabification: pa‧nię
  • Homophone: panie

Noun

panię n

  1. (archaic) lordling, young nobleman, lord's son
    Synonym: panicz
  2. (archaic, in the plural) magnates

Declension

Declension of panię
singular plural
nominative panię panięta
genitive panięcia paniąt
dative panięciu paniętom
accusative panię panięta
instrumental panięciem paniętami
locative panięciu paniętach
vocative panię panięta

Further reading

  • panię in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.