paniekerig

Dutch

Etymology

From paniek +‎ -ig.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

paniekerig (comparative paniekeriger, superlative paniekerigst)

  1. panicky

Declension

Declension of paniekerig
uninflected paniekerig
inflected paniekerige
comparative paniekeriger
positive comparative superlative
predicative/adverbial paniekerig paniekeriger het paniekerigst
het paniekerigste
indefinite m./f. sing. paniekerige paniekerigere paniekerigste
n. sing. paniekerig paniekeriger paniekerigste
plural paniekerige paniekerigere paniekerigste
definite paniekerige paniekerigere paniekerigste
partitive paniekerigs paniekerigers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.