pantomim
Romanian
Etymology
Borrowed from French pantomime.
Noun
pantomim m (plural pantomimi)
Declension
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | pantomim | pantomimul | pantomimi | pantomimii | |
genitive-dative | pantomim | pantomimului | pantomimi | pantomimilor | |
vocative | pantomimule | pantomimilor |
Swedish
Noun
pantomim c
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | pantomim | pantomims |
definite | pantomimen | pantomimens | |
plural | indefinite | pantomimer | pantomimers |
definite | pantomimerna | pantomimernas |