papieżniczy
Polish
Etymology
From papieżnik + -y. First attested in 1845.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pa.pjɛʐˈɲi.t͡ʂɘ/
- Rhymes: -it͡ʂɘ
- Syllabification: pa‧pież‧ni‧czy
Adjective
papieżniczy (not comparable, no derived adverb)
- (relational, politics, Roman Catholicism) papist (of or relating to a supporter of the Pope and his political action)
Declension
Declension of papieżniczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | papieżniczy | papieżnicza | papieżnicze | papieżniczy | papieżnicze | |
| genitive | papieżniczego | papieżniczej | papieżniczego | papieżniczych | ||
| dative | papieżniczemu | papieżniczej | papieżniczemu | papieżniczym | ||
| accusative | papieżniczego | papieżniczy | papieżniczą | papieżnicze | papieżniczych | papieżnicze |
| instrumental | papieżniczym | papieżniczą | papieżniczym | papieżniczymi | ||
| locative | papieżniczym | papieżniczej | papieżniczym | papieżniczych | ||
References
Further reading
- papieżniczy in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “papieżniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “papieżniczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 47