paramagnetic

English

Etymology

From para- +‎ magnetic. Coined by English polymath William Whewell in 1850 for Michael Faraday.

Pronunciation

  • Audio (US):(file)
  • Rhymes: -ɛtɪk

Adjective

paramagnetic (comparative more paramagnetic, superlative most paramagnetic)

  1. (physics) Exhibiting paramagnetism.

Derived terms

Translations

See also

Romanian

Etymology

Borrowed from French paramagnétique.

Adjective

paramagnetic m or n (feminine singular paramagnetică, masculine plural paramagnetici, feminine and neuter plural paramagnetice)

  1. (physics) paramagnetic

Declension

Declension of paramagnetic
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite paramagnetic paramagnetică paramagnetici paramagnetice
definite paramagneticul paramagnetica paramagneticii paramagneticele
genitive-
dative
indefinite paramagnetic paramagnetice paramagnetici paramagnetice
definite paramagneticului paramagneticei paramagneticilor paramagneticelor