parque
See also: parqué
French
Pronunciation
Verb
parque
- inflection of parquer:
- first/third-person singular present indicative/subjunctive
- second-person singular imperative
Galician
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpaɾke/ [ˈpaɾ.kɪ]
- Rhymes: -aɾke
- Hyphenation: par‧que
Noun
parque m (plural parques)
References
- “parque”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2025
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “parque”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “parque”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “parque”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
Portuguese
Etymology
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈpaʁ.ki/ [ˈpah.ki]
- (São Paulo) IPA(key): /ˈpaɾ.ki/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ˈpaʁ.ki/ [ˈpaχ.ki]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈpaɻ.ke/
- (Portugal) IPA(key): /ˈpaɾ.kɨ/
- Hyphenation: par‧que
Noun
parque m (plural parques)
Derived terms
Spanish
Etymology
Borrowed from French parc. First attested in 1607.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpaɾke/ [ˈpaɾ.ke]
Audio (Colombia): (file) - Rhymes: -aɾke
- Syllabification: par‧que
Noun
parque m (plural parques)
Derived terms
References
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1985) “parque”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), volume IV (Me–Re), Madrid: Gredos, →ISBN, page 407
Further reading
- “parque”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024