parvulus
Latin
Alternative forms
- parvolus (normal Republican spelling)
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈpar.wʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈpar.vu.lus]
Adjective
parvulus (feminine parvula, neuter parvulum); first/second-declension adjective
- diminutive of parvus
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | parvulus | parvula | parvulum | parvulī | parvulae | parvula | |
genitive | parvulī | parvulae | parvulī | parvulōrum | parvulārum | parvulōrum | |
dative | parvulō | parvulae | parvulō | parvulīs | |||
accusative | parvulum | parvulam | parvulum | parvulōs | parvulās | parvula | |
ablative | parvulō | parvulā | parvulō | parvulīs | |||
vocative | parvule | parvula | parvulum | parvulī | parvulae | parvula |
Noun
parvulus m (genitive parvulī); second declension
Declension
Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | parvulus | parvulī |
genitive | parvulī | parvulōrum |
dative | parvulō | parvulīs |
accusative | parvulum | parvulōs |
ablative | parvulō | parvulīs |
vocative | parvule | parvulī |
Descendants
References
- “paruulus” on page 1436 of the Oxford Latin Dictionary (2nd ed., 2012)
Further reading
- “parvulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "parvulus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- parvulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- from youth up: a puero (is), a parvo (is), a parvulo (is)
- from youth up: a puero (is), a parvo (is), a parvulo (is)