pasożytnik
Polish
Alternative forms
- pasorzytnik
Etymology
From pasożyt + -nik. First attested in 1862.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pa.sɔˈʐɘt.ɲik/
- Rhymes: -ɘtɲik
- Syllabification: pa‧so‧żyt‧nik
Noun
pasożytnik m pers (related adjective pasożytniczy)
- (obsolete, rare) synonym of parazytolog
Declension
Declension of pasożytnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | pasożytnik | pasożytnicy/pasożytniki (deprecative) |
genitive | pasożytnika | pasożytników |
dative | pasożytnikowi | pasożytnikom |
accusative | pasożytnika | pasożytników |
instrumental | pasożytnikiem | pasożytnikami |
locative | pasożytniku | pasożytnikach |
vocative | pasożytniku | pasożytnicy |
Derived terms
nouns
References
Further reading
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pasożytnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 77