pelagicus
Latin
Etymology
From Ancient Greek πελαγικός (pelagikós), from πέλαγος (pélagos, “sea”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɛˈɫa.ɡɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [peˈlaː.d͡ʒi.kus]
Adjective
pelagicus (feminine pelagica, neuter pelagicum); first/second-declension adjective
- pelagic (of the open sea)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pelagicus | pelagica | pelagicum | pelagicī | pelagicae | pelagica | |
| genitive | pelagicī | pelagicae | pelagicī | pelagicōrum | pelagicārum | pelagicōrum | |
| dative | pelagicō | pelagicae | pelagicō | pelagicīs | |||
| accusative | pelagicum | pelagicam | pelagicum | pelagicōs | pelagicās | pelagica | |
| ablative | pelagicō | pelagicā | pelagicō | pelagicīs | |||
| vocative | pelagice | pelagica | pelagicum | pelagicī | pelagicae | pelagica | |
Related terms
Descendants
- Catalan: pelàgic
- French: pélagique
- Galician: peláxico
- Italian: pelagico
- Portuguese: pelágico
- Romanian: pelagic
- Spanish: pelágico
- → English: pelagic
References
- “pelagicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pelagicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.