peminosus
Latin
Alternative forms
Etymology
From a Proto-Indo-European root related to Ancient Greek πῆμα (pêma, “calamity, disaster”) and πηρός (pērós, “maimed”).[1]
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [peː.mɪˈnoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pe.miˈnɔː.s̬us]
Adjective
pēminōsus (feminine pēminōsa, neuter pēminōsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pēminōsus | pēminōsa | pēminōsum | pēminōsī | pēminōsae | pēminōsa | |
| genitive | pēminōsī | pēminōsae | pēminōsī | pēminōsōrum | pēminōsārum | pēminōsōrum | |
| dative | pēminōsō | pēminōsae | pēminōsō | pēminōsīs | |||
| accusative | pēminōsum | pēminōsam | pēminōsum | pēminōsōs | pēminōsās | pēminōsa | |
| ablative | pēminōsō | pēminōsā | pēminōsō | pēminōsīs | |||
| vocative | pēminōse | pēminōsa | pēminōsum | pēminōsī | pēminōsae | pēminōsa | |
References
- peminosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- peminosus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016
- ^ Walde, Alois, Hofmann, Johann Baptist (1954) “paeminosus”, in Lateinisches etymologisches Wörterbuch (in German), 3rd edition, volume 2, Heidelberg: Carl Winter, page 234