peragratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of peragrō.
Participle
peragrātus (feminine peragrāta, neuter peragrātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | peragrātus | peragrāta | peragrātum | peragrātī | peragrātae | peragrāta | |
| genitive | peragrātī | peragrātae | peragrātī | peragrātōrum | peragrātārum | peragrātōrum | |
| dative | peragrātō | peragrātae | peragrātō | peragrātīs | |||
| accusative | peragrātum | peragrātam | peragrātum | peragrātōs | peragrātās | peragrāta | |
| ablative | peragrātō | peragrātā | peragrātō | peragrātīs | |||
| vocative | peragrāte | peragrāta | peragrātum | peragrātī | peragrātae | peragrāta | |