perbacchatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of perbacchor.
Participle
perbacchātus (feminine perbacchāta, neuter perbacchātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | perbacchātus | perbacchāta | perbacchātum | perbacchātī | perbacchātae | perbacchāta | |
| genitive | perbacchātī | perbacchātae | perbacchātī | perbacchātōrum | perbacchātārum | perbacchātōrum | |
| dative | perbacchātō | perbacchātae | perbacchātō | perbacchātīs | |||
| accusative | perbacchātum | perbacchātam | perbacchātum | perbacchātōs | perbacchātās | perbacchāta | |
| ablative | perbacchātō | perbacchātā | perbacchātō | perbacchātīs | |||
| vocative | perbacchāte | perbacchāta | perbacchātum | perbacchātī | perbacchātae | perbacchāta | |