percament
Middle Dutch
Etymology
From Old French percamin.
Noun
percament n
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | percament | percament, percamente |
| accusative | percament | percament, percamente |
| genitive | percaments | percamente |
| dative | percamente | percamenten |
Alternative forms
- pāerkement (Flemish)
Descendants
- Dutch: perkament
Further reading
- “percament”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “parcament”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page parcament