percament

Middle Dutch

Etymology

From Old French percamin.

Noun

percament n

  1. parchment

Inflection

Strong neuter noun
singular plural
nominative percament percament, percamente
accusative percament percament, percamente
genitive percaments percamente
dative percamente percamenten


Alternative forms

Descendants

  • Dutch: perkament

Further reading

  • percament”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “parcament”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page parcament