perconatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of percōnor
Participle
percōnātus (feminine percōnāta, neuter percōnātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | percōnātus | percōnāta | percōnātum | percōnātī | percōnātae | percōnāta | |
| genitive | percōnātī | percōnātae | percōnātī | percōnātōrum | percōnātārum | percōnātōrum | |
| dative | percōnātō | percōnātae | percōnātō | percōnātīs | |||
| accusative | percōnātum | percōnātam | percōnātum | percōnātōs | percōnātās | percōnāta | |
| ablative | percōnātō | percōnātā | percōnātō | percōnātīs | |||
| vocative | percōnāte | percōnāta | percōnātum | percōnātī | percōnātae | percōnāta | |