percotere
Italian
Verb
percòtere (first-person singular present percòto, first-person singular past historic percòssi, past participle percòsso, auxiliary avére) (colloquial or poetic)
- alternative form of percuotere
Conjugation
Conjugation of percòtere (root-stressed -ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | percòtere | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | percotèndo | |||
| present participle | percotènte | past participle | percòsso | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | percòto | percòti | percòte | percotiàmo | percotéte | percòtono |
| imperfect | percotévo | percotévi | percotéva | percotevàmo | percotevàte | percotévano |
| past historic | percòssi | percotésti | percòsse | percotémmo | percotéste | percòssero |
| future | percoterò | percoterài | percoterà | percoterémo | percoteréte | percoterànno |
| conditional | percoterèi | percoterésti | percoterèbbe, percoterébbe | percoterémmo | percoteréste | percoterèbbero, percoterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | percòta | percòta | percòta | percotiàmo | percotiàte | percòtano |
| imperfect | percotéssi | percotéssi | percotésse | percotéssimo | percotéste | percotéssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| percòti | percòta | percotiàmo | percotéte | percòtano | ||
| negative imperative | non percòtere | non percòta | non percotiàmo | non percotéte | non percòtano | |