perdifficilis
Latin
Etymology
From per- + difficilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɛr.dɪfˈfɪ.kɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [per.d̪ifˈfiː.t͡ʃi.lis]
Adjective
perdifficilis (neuter perdifficile); third-declension two-termination adjective
- very difficult etc.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | perdifficilis | perdifficile | perdifficilēs | perdifficilia | |
| genitive | perdifficilis | perdifficilium | |||
| dative | perdifficilī | perdifficilibus | |||
| accusative | perdifficilem | perdifficile | perdifficilēs perdifficilīs |
perdifficilia | |
| ablative | perdifficilī | perdifficilibus | |||
| vocative | perdifficilis | perdifficile | perdifficilēs | perdifficilia | |
References
- “perdifficilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “perdifficilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- perdifficilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.