perfictus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of perfingō
Participle
perfictus (feminine perficta, neuter perfictum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | perfictus | perficta | perfictum | perfictī | perfictae | perficta | |
| genitive | perfictī | perfictae | perfictī | perfictōrum | perfictārum | perfictōrum | |
| dative | perfictō | perfictae | perfictō | perfictīs | |||
| accusative | perfictum | perfictam | perfictum | perfictōs | perfictās | perficta | |
| ablative | perfictō | perfictā | perfictō | perfictīs | |||
| vocative | perficte | perficta | perfictum | perfictī | perfictae | perficta | |